In mijn vierde levensjaar mocht ik voor de eerste keer naar de basisschool en wel naar de Vlijtige vlinder. Mijn vriendinnetje Valerie ging toen ook voor de eerste keer en we kwamen bij elkaar in de klas bij juffrouw Evelien. Mijn zusje Phylicia was toen 2 jaar. We schelen maar 2 jaar en maken vaak ruzie. Ik en Valerie deden de kleuterklas in ongeveer 1 schooljaar. In dat schooljaar gingen Valerie en ik vaak bij groep 3 kijken. Toen wij zelf in groep 3 zaten kwamen we bij Martine in de klas. Zij werd een soort vriendin van mij. Onze juf in groep drie heet Mies de Leeuw. In dat jaar veranderde onze school van naam. Het werd De Torteltuin. Toen we leerden lezen, schrijven en rekenen schoten Valerie en ik ontzettend omhoog. We leerden erg snel. In dat jaar was ik zes geworden. Ook werd er in dat jaar ontdekt dat ik Astma heb, naar aanleiding van avonden moeilijk slapen en het erg benauwd hebben. Ik moest via de huisarts naar de kinderarts in het ziekenhuis. Ik kreeg daar een bloedprik zodat ze konden onderzoeken of ik ook nog ergens allergisch voor ben. Dat was wel degelijk zo. Ik kreeg te horen dat ik allergisch ben voor bepaalde dingen en dat ik erg gevoelig ben zowel innerlijk als uiterlijk. Toen ik in groep vier bellande, zat Phylicia in groep2. In groep vier zaten Valerie en ik bij meester Hemmy en Jan. Omdat het ook daar erg goed ging mochten Valerie en ik een soort hulpjuffen worden bij rekenen. Dus als de kinderen hun vinger opstaken gingen wij naar ze toe om ze te helpen. In 1994 zat ik op blokfluitles en ging ik leren voor mijn eerste heilige communie. Op 13-01-1994 is mijn moeder bevallen van een meisje. Phylicia en ik hebben de hele nacht gewoon door geslapen. Die ochtend waren we dol blij en kregen te horen dat ons een paar uur oude zusje Lilian heet. Die ochtend waren we erg druk niet alleen met beschuit met muisjes maken, maar ook met familie en vrienden het goede nieuws te vertellen. Iedereen was verrast en dol blij.

Toen ik 8 jaar was zat ik in groep vijf bij juffrouw Carla. Daar zat ik nog steeds bij Valerie in de klas. In dat jaar (1995) deed ik mijn tweede jaar blokfluiten en heb ik mijn eerste heilige communie gedaan. Voor blokfluiten moest ik een klein examentje doen. Ik moest een variatie van'altijd is kortjakje ziek' spelen en een noten balk afmaken. Ik slaagde en kreeg een diploma. Ik weet nog dat ik daar zo blij mee was. Ik voelde gewoon dat ik toch iets kan, want die variatie was niet makkelijk. Ook in 1995 werden onze buren erg vervelend. Op een keer was mijn moeder Lilian aan het verschonen en Phylicia zat in de schommelstoel waar ze zelf niet uit kon. Phylicia riep: „Mama, help ik kan er niet uit!". Waarop de buurvrouw naar buiten kwam en zij: „Houd eens op met dat gejengel, ik kan de televisie niet verstaan". Na een week gingen Valerie en ik bloemen plukken voor onze zieke meester. Ik plukte madeliefjes van het grasveld en zij een roze bloem van de buurvrouw. Toen de buurvrouw buiten kwam gooide Valerie van schrik de roze bloem in de tuin van de buurvrouw. Zij kwam woedend achter ons aan. Ze had onze stemmen gehoord, maar ze kende Valerie niet. Dus gaf ze mij de schuld. Ze is niet naar mijn moeder gegaan en ik heb het ook niet verteld, omdat ik er zo mee zat. Ik voelde me vanaf die dag niet echt lekker. Na een paar weekjes was het rotte gevoel alweer weg en kreeg ik te horen dat we gingen verhuizen vanwege de buren en het huis te klein is. We kwamen terecht in een huurhuis in de bouwmeesterbuurt. De Martine waar ik het over had ging ook verhuizen en wel naar dezelfde buurt. We zouden namelijk naar de Filmwijk in Almere-stad gaan. We zouden daar naar basisschool de Polygoon gaan. Op 21 Juli 1995 gingen we verhuizen. Toen ik in groep zes bij juf Caroline en Anja zat was ik negen jaar. Martine zat ook in die klas. Daarna kwam ik in groep zeven in 1997. Toen was ik tien jaar. Onze meester (die van Martine en ik) heet Peter. Peter is erg aardig en Martine begon me steeds meer te vervelen. Onze buren nu zijn erg aardig en hebben een dochter genaamd Merel. In groep zeven bij Peter dus, ging het ook erg goed. We werkten daar met een weektaak zodat je altijd verder kon werken. Op de woensdag was ik al weer bijna klaar met de hele week en soms al op de Dinsdag. Zo ging het ook in 1998 in groep acht nog steeds bij Peter. Als afscheid van de basisschool gingen we een musical doen. Ik deed mee aan een quiz en een dans. De quiz heet de honderd keer woordpakket show, omdat Peter altijd in plaats van straf je woordpaketten om zoveel keer over te schrijven. De musical zelf was op 19-07-1999. Van te voren hebben we op een video opgenomen een bedankje voor Meester Peter. In die dans gingen we opkomen in monnikenpakken op the phantom of the opera waarnaar we overgingen in thriller van Michael Jackson. Onder het pak hadden we wikkelrokken aan. Na thriller deden we de pakken uit en gingen we verder op Ibiza van de Vengaboys. Martine en ik hadden bij na geen contact meer met Almere-Buiten en Valerie, maar toen we op het feest van Valerie mochten komen beseften we pas hoe we elkaar hadden gemist. Na groep acht kwam de grote vraag: Naar welke school ga ik?. Martine zou naar het Helen Parkhurst gaan, maar mijn vader vond die school niks voor mij. Een klasgenootje van mij genaamd Denise Kooistra zou naar het Baken gaan. Dat werd de school waar ik ook heen zou gaan. Toevallig kwamen Denise en ik in dezelfde klas te zitten namelijk in PG 1 L. Onze mentor en docenten zin erg aardig en de klas is ook erg leuk en gezellig. Ik voelde mij eerst onzeker toen ik voor de eerste keer in mijn nieuwe school stond. Na mijn communie ben ik gaan leren voor het heilig vormsel waar ik een klasgenootje tegen kwam. Nu heb ik al een paar keer de eerste twee uur vrij gehad en mijn Rapport gehad, dus het eerste kwartaal is voorbij en deze eeuw bijna ook. Maar wat gaat er nu, straks of morgen gebeuren?.